Ukraina

Miejsce to, najstarsza zachowana w Europie wschodniej świątynia prawosławna, a zarazem wspaniały, liczący niemal dziesięć wieków zabytek architektury i sztuki od czasów Rusi Kijowskiej po XVIII wiek, ma w sobie jakąś magię. Chyba nie tylko dla mnie, chociaż to od niej zaczęła się, niemal sześć dekad temu i trwająca nadal, moja fascynacja Kijowem. Pamiętam ten […]

Gdyby te skarby, a przynajmniej najważniejsze z nich, bo są ich tysiące, pokazać w Paryżu, Berlinie, Londynie, czy którymś z innych dużych miast europejskich lub północnoamerykańskich, tłumy chętnych obejrzenia ich oraz zapłacenia za to, ustawiałyby się w długich kolejkach. Tu w Kijowie, w szczycie turystycznego sezonu, spotykam w trakcie dwu pobytów w Muzeum Istorycznych Kosztownosti

Pazerni deweloperzy i skorumpowani urzędnicy nie oszczędzili nawet historycznej, głównej ulicy Kijowa, Cheszczatyku! Chyba zresztą najkrótszej, zaledwie około kilometrowej długości, w europejskiej dużej stolicy. Wprawdzie przy niej na razie nie wybudowano niczego nowego, gdyż pusty plac po budynku obok hotelu „Dnipro” i placu Europejskiego, w czasach sowieckich Komsomolskiego, od paru lat stoi pusty, bo wokół

Setki nowych gmachów użytku publicznego i biznesowych oraz budynków mieszkalnych. Niezliczone odnowione zabytki i wyremontowane ulice oraz zmiany w sieci handlowej i usługowej ich parterów. Liczne zmiany nazw ulic i placów. Usunięte po-komunistyczne pomniki oraz ustawione nowe. Tętniąca życiem wielka, 4-milionowa stolica europejskiego kraju będącego faktycznie w stanie wojny z sąsiadem z północy i wschodu.

Miłośnicy skoków narciarskich, szczególnie popularnych współcześnie dzięki osiągnięciom Adama Małysza, mogą być zaskoczeni informacją, że ich polską kolebką było nie Zakopane, nie mówiąc już o Wiśle, ale Wschodnie Karpaty. Pierwsze na ziemiach polskich zawody w tej dyscyplinie odbyły się bowiem w 1907 roku w Sławsku (Sławsko, po ukraińsku Sławśke, w rejonie (powiecie) skolskim, obwodzie iwano-frankiwśkim

Uzdrowiskowa kariera tej huculskiej wioski położonej w malowniczej karpackiej dolinie Prutu na wysokości 500 – 600 m n.p.m. rozpoczęła się po wybudowaniu w latach 1890 – 1895 roku linii kolejowej ze Stanisławowa, obecnie Iwano – Frankiwśka, do Woronienki.   I rozwinęła na początku, a zwłaszcza zaś w latach 30-tych XX wieku, gdy około 10-tysięczne dziś

Około 40 – 50 km, w zależności od tego, którędy jechać, na południowy wschód od Lwowa, między 4-tysięcznym miasteczkiem Bóbrka ( ukr. Bibrka) i 7-tysięcznymi Przemyślanami (Peremyszlany) , leży mające obecnie niespełna tysiąc mieszkańców miasteczko, raczej wioska, Świrz. Nad stawem oraz rzeczką o tej samej nazwie, dopływie Gniłej Lipy (Hnyła Łypa), a wraz z nią

    Z zamkowego wzgórza położonego dosyć daleko od nurtu Dniestru patrzę na Halicz. Niewielkie, sześciotysięczne dziś miasto rejonowe (powiatowe) w obwodzie (województwie) iwano-frankowskim na Ukrainie. Położone niespełna 30 km na północ od jego centrum administracyjnego, dawnego Stanisławowa, w kierunku Lwowa. Usiłuję, bezskutecznie, dostrzec chociażby ślady jego sławnej przeszłości. Było przecież stolicą jednego z najważniejszych

  Pośrodku dużego, jak na dawne galicyjskie miasteczko, rynku zamienionego w skwer, na kilkumetrowej kolumnie wznosi się nadnaturalnej wielkości, ponad 3-metrowy posąg Roksolany (1500-1558). Jednej z najbardziej znanych, zwłaszcza dzięki książkom i telewizyjnemu serialowi, tureckich sułtanek. Pochodzącej podobno właśnie stąd, z Rohatyna.

    Z trzech muzeów istniejących w Kołomyi: Narodowego Sztuki Ludowej Huculszczyzny i Pokucia, Pisanek oraz Krajoznawczego, szczególnie cenne i warte poznania zbiory znajdują się w tym pierwszym. Mieści się ono w dużym, jednym z najładniejszych w mieście, dwupiętrowym narożnym gmachu w centrum, przy ul. Teatralnej. Zaprojektowanym w 1894 roku przez architektów: N. Krzyczkowskiego i

  Duża drewniana cerkiew zbudowana z potężnych bali na planie krzyża, z centralną ośmioboczną, przysadzistą wieżą, kryta gontami i z czterema niewielkimi zielonymi kopułkami, robi wrażenie. Jest nie tylko najcenniejszym i najstarszym zabytkiem architektonicznym Kołomyi, ale również jedną z najpiękniejszych starych świątyń Pokucia i Huculszczyzny. Wzniesiono ją w 1587 roku p.w. Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy na

  W niewielkiej, otoczonej porośniętymi lasami dolinie na przedgórzu wschodnio – karpackich Gorgonów i w pobliżu 3-tysięcznej wsi Maniawa w obwodzie (województwie) Iwano-Frankiwskim (d. Stanisławów), znajduje się dawny skit, obecnie klasztor Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Kijowskiego. Skit, określenie pochodzące z greki, oznacza miejsce odprawiana pokutnej ascezy, czyli pustelnię. Tutejszy od wsi nazywany jest Maniawskim i

  W 1962 roku, z okazji 300-lecia założenia miasta, władze zmieniły jego starą polską nazwę Stanisławów, a ściślej zmodyfikowaną w 1939 r. przez radzieckich okupantów wersję Stanisław, na Iwano-Frankiwśk. Na cześć największego ukraińskiego pisarza przełomu XIX i XX wieku Iwana Franka (1856-1916), z pochodzenia zresztą pół Polaka i pół Niemca, piszącego w trzech językach. Który

    Późny obiad oraz spotkanie z przedstawicielami miejscowych władz, polonii i mediami w hotelu „Nadija” przy bulwarze Nezałeżnosti spowodowało, że rekonesansowe wyjście do miasta okazało się możliwe dopiero tuż przed zmrokiem. Nie oczekiwałem zresztą niczego szczególnie atrakcyjnego, bo przejeżdżałem przez nie, dawny polski Stanisławów, a od 1962 Iwano-Frankiwsk, ponad 10 lat temu. Zachowując z

  Wiele polskich, lub przez wieki należących do Polski miast i miasteczek, było ofiarami wojen, najazdów, pożarów, epidemii. Ale chyba niewiele aż tylu, co obecnie nieco ponad 60-tysięczny, rejonowy (powiatowy) Stryj w obwodzie (województwie) lwowskim. Wielokrotnie był on niemal doszczętnie palony i niszczony przez Tatarów, Kozaków, Wołochów, a także zarazy i pożary. Z tych ostatnich