Rosja

    Wzdłuż brzegów Newy w Sankt Petersburgu, vis a vis miejsca w którym Mała Newa łączy się z Wielką, a na cyplu – Striełce wznoszą się dwie bliźniacze kolumny rastralne, stoi jedna z najsłynniejszych budowli świata: Pałac Zimowy oraz pozostałe cztery główne budowle tworzące obecnie kompleks Ermitażu. Jednego z największych i najzasobniejszych, zdaniem Rosjan […]

    Spośród dziesięciu zabytkowych staroruskich miast leżących na słynnym Złotym Pierścieniu otaczającym Moskwę, chyba najpopularniejszymi i najczęściej odwiedzanymi przez turystów, zwłaszcza zagranicznych, są Włodzimierz i Suzdal. Położone są one bowiem stosunkowo blisko – do pierwszego z nich jest z rosyjskiej stolicy zaledwie 190 kilometrów i 105 minut jazdy szybkim (do 200 km/h) pociągiem „Sapsan”.

  W okolicach Sankt Petersburga znajduje się pięć dawnych carskich zespołów pałacowych z pięknymi ogrodami. Na południe od Północnej Stolicy kraju Carskie Sioło (Carskoje Sieło, od 1937 r. miasto Puszkin), Pawłowsk i Gatczyna. Na zachód zaś, na południowym brzegu Zatoki Fińskiej, Peterhof (w latach 1944-1997 Petrodworec) i Oranienbaum. Byłem w nich kilkakrotnie w latach 60-70-tych

  Najdalej na północy centrum miasta, przy jego głównej ulicy, leży największy, najważniejszy oraz w przeszłości jeden z najbogatszych w Rosji monastyrów – Spaso-Jefimiejew (Zbawiciela i św. Eutymiusza). Zbudowano go w XIV wieku, rozbudowano zaś w XVI i XVII w., gdy carowie Wasyl III i Iwan Groźny oraz bogata rodzina magnacka Pożarskich ufundowali w nim

    Do Suzdala, jednego z 10 zabytkowych staroruskich miast leżących na słynnym Złotym Pierścieniu otaczającym Moskwę, w pobliżu – to zaledwie ok. 30 km – Włodzimierza nad Klaźmią, docieram późno wieczorem. Rozejrzeć mogę się więc dopiero rano. Jestem tu już po raz trzeci w ciągu minionych prawie 40 lat i blisko w ćwierć wieku

    Równe trzy wieki istnienia obchodzi ławra Aleksandra Newskiego w Sankt Petersburgu – Swjato-Troickaja Aleksandro-Newskaja ławra. Tym Czytelnikom, którzy niezbyt znają nazewnictwo prawosławia wyjaśniam, że ławra to najwyższej rangi i o szczególnym znaczeniu męski klasztor prawosławny. Najważniejsza dla całego prawosławia jest Wielka Ławra na Górze Athos w Grecji. W Cerkwi rosyjskiej lub od niej

    Nad kanałem Gribojedowa w centrum Sankt Petersburga stoi jedna z najpiękniejszych prawosławnych cerkwi nie tylko Północnej Stolicy Rosji, ale i całego kraju. W pełnej krasie można podziwiać jej urodę w promieniach słońca, najlepiej od wiosny do jesieni, gdy odbija się w wodzie kanału. Taką pamiętam ją z dłuższych pobytów tu, jeszcze w Leningradzie,

    W centrum Sankt Petersburga, kilkadziesiąt metrów na północ od głównej ulicy Północnej Stolicy Rosji – Newskiego Prospektu, w rejonie zamkniętym od zachodu, północy i wschodu Kanałem Gribojedowa oraz rzeczkami: Mojką i Fontanką, znajduje się Plac Sztuk. Nazwę swą zawdzięcza stojącym przy nim lub w pobliżu budowlom. M.in. Teatrowi Michajłowskiemu, Zamkowi Inżynieryjnemu, a przede

    Północna Stolica Rosji, jak nazywa się Sankt Petersburg, szczyci się aż siedmioma soborami – prawosławnymi katedrami. Isakijewskim (św. Izaaka Dalmatyńskiego), Kazańskim (Ikony Matki Bożej Kazańskiej), Swjato-Troickim (Trójcy Świętej w Ławrze Aleksandro – Newskiej), Piotra i Pawła (w Twierdzy Pietropawłowskiej), Spaso-Preobrażenskim (Przemienienia Pańskiego) oraz Mikołajewskim (św. Mikołaja). Część z nich jest nadal tylko muzeami.

  Żył w XIX wieku w Moskwie, na Zamoskworzeczu – w prawobrzeżnej dzielnicy miasta, przemysłowiec i kupiec Paweł Tretiakow (1832-1898). Nie tylko bogaty, ale o szerokich zainteresowaniach, zwłaszcza w dziedzinie sztuki, a szczególnie malarstwa. W źródłach rosyjskich znalazłem na jego temat sporo informacji, z których część warto przytoczyć. Pochodził on ze średniozamożnej moskiewskiej rodziny kupieckiej.

    Kilkaset metrów na południowy zachód od murów moskiewskiego Kremla, na lewym brzegu rzeki Moskwy wznosi się największa, a zarazem obecnie główna prawosławna świątynia Rosji: Sobór Katedralny Chrystusa Zbawiciela. Jej pięć kopuł, zwłaszcza wielka centralna, widocznych jest z wielu punktów miasta. Oglądałem je z odległych Wróblich Wzgórz, murów Kremla, Zamoskworzecza – prawobrzeżnej części centrum

  Przechodziłem tędy podczas dawnych pobytów w Moskwie dziesiątki razy. Była to bowiem najkrótsza droga na Plac Czerwony z ulicy Gorkiego – obecnie ponownie Twerskiej przez plac Maneżu obok hotelu Moskwa. Ze starych zdjęć i sztychów wiedziałem, że w przeszłości stała w tym miejscu Brama Zmartwychwstania – Woskresenskije Worota Kitaj Gorodu, otoczonej murami osady kupców

  Perspektywę Placu Czerwonego w Moskwie zamyka najbardziej niezwykła świątynia prawosławna, o architekturze niepowtarzalnej wśród setek tysięcy cerkwi i soborów rozsianych nie tylko na terenach zamieszkiwanych zwarto przez wyznawców tej religii, ale niemal na całym świecie. Zwłaszcza od Ameryki północnej, poprzez Europę zachodnią i północną po Bliski i Daleki Wschód. Świątynia ta znajduje się na

    Wytwórnie filmowe nazywane są fabrykami snów. Przyciągają one nie tylko aktorów, lub kandydatów na nich, pragnących zrobić karierę „gwiazd”, ale także publiczność zainteresowaną powstawaniem filmów, dekoracjami do nich i używanymi w nich akcesoriami. Przynajmniej niektóre ze znanych światowych wytwórni można zwiedzać. Tak jest w przypadku największej i najsławniejszej w Federacji Rosyjskiej, obecnie Kinokoncernu

    Nieco inny charakter ma Sobór Archangielski, czyli p.w. Michała Archanioła, stojący w południowo – wschodnim narożniku placu. Jest to przede wszystkim nekropolia rosyjskich carów i książąt. Poczynając od księcia moskiewskiego Iwana I Kality, pochowanego w pierwszym kamiennym soborze w 1340 roku, a kończąc na Fiodorze Aleksiejewiczu. W sumie 50 władców. Oraz – na