Nie przypominam sobie innego tak małego, niewiele ponad 3,2 – tysięcznego miasteczka, w którym byłaby, górująca nad nim, katolicka katedra. A szczyci się nią Budišov nad Budišovkou, historyczna miejscowość na pograniczu Śląska i Północnych Moraw, położona między Wzgórzami Oderskimi i Niskim Jesionkiem.

Ta barokowa katedra p.w. Wniebowzięcia Marii Panny z rokokowym wnętrzem wzniesiona w 1755 roku, współcześnie jest tylko kościołem parafialnym. Ale nadal nazywana jest tradycyjnie katedrą.

Polscy turyści przyjeżdżają tu przede wszystkim po to, aby poznać miejsca. w których dzieciństwo i wczesną młodość spędził Adam Mickiewicz. Zwłaszcza muzeum w jego byłym domu rodzinnym. W ciągu minionego już niemal półwiecza byłem w nim oraz tym w mieście kilkakrotnie, za każdym razem poznając, bądź dowiadując się o czymś nowym. Szczególnie owocna pod tym względem okazała się tegoroczna studyjna podróż dziennikarska zorganizowana po miejscach związanych z naszą wspólną historią i kulturą przez Ambasadę Białorusi w Warszawie oraz władze obwodów: brzeskiego i grodzieńskiego.

W liczącej już ponad 10 pozycji serii przewodników – celowników „Bezdroży” wydawanych przez oficynę Helion ukazał się tom poświęcony Warszawie. Przeznaczony – podkreślę to od razu – zarówno dla gości stolicy jak i jej mieszkańców. Zawiera bowiem mnóstwo informacji przydatnych także dla nich.

Zgodnie ze schematem przyjętym dla tej serii przewodników, także „Warszawa” rozpoczyna się od Indeksu 96 najważniejszych atrakcji turystycznych, według, generalnie słusznego ich wyboru autorów.

Chociaż są wśród nich zarówno zabytki, obiekty i miejsca najwyższej klasy, jak archikatedra, budowle Starówki, Muzeum Narodowe, pałac i park w Wilanowie itp., jak i budzące mniejsze zainteresowanie, że wspomnę o trzech uwzględnionych hotelach, Domu Kereta, gmachu PAST-y, Pijalni czekolady Wedla czy fotoplastikonie.

W indeksie tym, z odsyłaczami na strony, na których obiekty te zostały omówione i w większości przedstawione na zdjęciach, znajduje się jednak chyba wszystko, co w stolicy jest naprawdę ważne.

30 tysięczny dziś, rejonowy (powiatowy) Nowogródek, w I i II Rzeczypospolitej stolica jednego z większych obszarowo województw, dla naszych rodaków to przede wszystkim miejsce dzieciństwa i młodości Adama Mickiewicza oraz zachowanych tam po nim pamiątek.

Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że w jego czasach było to niewielkie miasteczko liczące w 1803 r. tylko 1108 mieszkańców, a w 1811 – 2320. Przy czym poza świątyniami i klasztorami z drewnianymi domami.

W 1815 roku, gdy przyszły poeta wyjeżdżał na studia do Wilna, w Nowogrodku było tylko 9 domów murowanych. W tym jednym z najbardziej okazałych był ten, w którym mieszkał Adam z rodzicami i braćmi.

Odwiedziny gwiazdy

17 lipca odwiedzi Warszawę jedna za największych: najbardziej znanych i cenionych wokalistek jazzowych na świecie Natalie Cole. Wielokrotnie nagradzana prestiżową nagrodą Grammy, córka legendarnego jazzmana Nat „King” Cole’a wystąpi w Polsce z tylko jednym koncertem - pierwszym po 4 latach. Zaprezentuje na nim utwory z nowej płyty: Natalie Cole En Espano.

Natalie Cole nagrała 20 albumów. Ma na swoim koncie 14 prestiżowych nagród Grammy, w tym aż siedem za album Unforgettable… With Love, który dedykowała pamięci ojca.

W puszczy Piskiej na Mazurach, między Rucianem – Nidą i Mikołajkami, znajduje się dosyć niezwykły u nas prywatny Park Dzikich Zwierząt im. Benedykta Dybowskiego. Polaka, carskiego zesłańca syberyjskiego i znanego badacza Syberii.

Park ten założył dr Andrzej Krzywiński, a jego celem jest umożliwienie poznawania ludziom rodzimych gatunków zwierząt i ptaków oraz badań i działań na rzecz wymierających lub zagrożonych wymarciem. 

Miłośników aktywnego wypoczynku Czesi zapraszają do odkrywania pięknego regionu ich kraju - Szumawy, nazywanego ze względu na położenie i przyrodę zielonym dachem Europy. Znajdują się tam jeziora polodowcowe, rozległe torfowiska i pozostałości dawnych puszcz, do których należy na przykład Puszcza Boubínska. Spośród rzadkich gatunków zwierząt żyją tam między innymi rysie. Szumawa jest prawdziwym rajem dla miłośników turystyki pieszej i rowerowej. Kryształowo czysta woda rzeki Vydry, wioska górska Kvilda, trasa do Jeziora Czarnego i Diabelskiego czy wycieczka do źródła Wełtawy z pewnością oczaruje każdego turystę.

Izrael, a także sąsiadujące z nim kraje Bliskiego Wschodu, zwłaszcza ich regiony nazywane Ziemią Świętą trzech religii monoteistycznych, są licznie odwiedzane przez pielgrzymów i turystów z całego świata, w tym i z Polski. Mimo częstych tam napięć, a nawet zagrożeń. Przewodniki po Izraelu w języku polskim składają się już na sporą biblioteczkę i stale pojawiają nowe. Wydawnictwo Helion opublikowało właśnie w serii przewodników „Bezdroży” dwa kolejne: „Ziemia Święta” i „Izrael”. Tego samego autora znanego z wcześniejszych, rzetelnych i ciekawie napisanych przewodników po innych krajach. Są więc podstawy aby przypuszczać, że i one spotkają się z uznaniem czytelników ułatwiając im poznawanie i rozumienie tego regionu naszego globu podczas podróży w tamte strony. „Ziemia Święta” – „Izrael” omówię wkrótce – jest, stwierdzę to od razu, przewodnikiem dobrym i wartym polecenia. Chociaż nie wolnym od, na szczęście nielicznych, błędów, nieścisłości i innych potknięć, które łatwo będzie jednak usunąć w kolejnym wydaniu. Ale o nich za chwilę.

Ten ciekawy przewodnik to już 5 tom ambitnego zamierzenia jakim jest opisanie całości ziem wschodnich II Rzeczypospolitej leżących obecnie w granicach Ukrainy.

Dotychczas ukazały się: Wołyń, Podole, Ziemia Lwowska i Lwów – w przygotowaniu Pokucie. Grzegorz Rąkowski jest autorem niezwykle skrupulatnym i dokładnym.

Zanim opublikował swój przewodnik dotarł do każdej miejscowość, sprawdził i sfotografował każdy obiekt.

Wielokrotnie posługiwałem się jego przewodnikami w terenie i jestem pod wielkim wrażeniem ich dokładności i rzetelności.

Nad jeziorem Duś na Mazurach, w Wojnowie w pobliżu Piszu, znajduje się prawosławny – odłamu staroobrzędowców – klasztor p.w. Świętej Trójcy i Zbawiciela. A ściślej były klasztor, bo już w tym charakterze nieczynny. Przez 180 lat, do 8 kwietnia 2006 roku kiedy zmarła ostatnia mniszka, służył on wygnańcom z Rosji ze względu na prześladowania religijne. Religijno – społeczny ruch staroobrzędowców nazywanych też starowiercami lub raskolnikami, był rezultatem reform wprowadzonych w prawosławiu w XVII w. przez patriarchę Nikona (Nikitę Minowa, 1605-1681) w czasach panowania cara Aleksieja Romanowa.