Parki narodowe należą do największych atrakcji turystycznych Stanów Zjednoczonych. Zwiedzają je również turyści polscy, chociaż na pewno byliby tam liczniejsi, gdyby nareszcie zniesiony został wobec nas wymóg wizowy przy wjeździe do USA. Poza kilkoma najpopularniejszymi, jest tam również wiele mniej znanych zarówno parków narodowych, jak i rezerwatów przyrody. Ale nawet w tych pierwszych są miejsca wyjątkowo interesujące, a mało znane. Odnajdywanie ich ułatwiać ma przewodnik National Geographic wydany w wersji polskiej przez warszawską oficynę Burda NG. „Klasyczne pejzaże, symboliczne dla poszczególnych parków narodowych USA – czytam na jego tylniej okładce – rok w rok przyciągają miliony turystów. Każdy marzy o zobaczeniu Half Dome w Yosemite czy Old Faithful w Yellowstone. Nie wszyscy jednak wiedzą, że tuż obok tych cudów można znaleźć inne klejnoty – jeśli tylko się wie, gdzie ich szukać. Proponowany przewodnik po amerykańskich parkach narodowych, jedyny w swoim rodzaju, opisuje miejsca znane tylko nielicznym, gdzie czekają niespotykane doznania z dala od tłumów, choć zwykle tylko kilka kroków od utartych szlaków.”

Wielobarwnie kwitnące owocowe drzewka, łagodne wzgórza, kolorowe pola, a przede wszystkim sok o bursztynowej barwie, który dał nazwę regionowi – to atrybuty regionu Mostviertel (Most – po polsku moszcz), jednego z najbardziej różnorodnych krajobrazów kulturowych Austrii. Moszcz – w innych okolicach wytwarzany jest z jabłek, jednak w regionie Mostviertel niepowtarzalny owocowy smak nadają mu gruszki. Na mierzącym 200 km Szlaku Moszczu, pomiędzy rzekami Ybbs i Enns, jest wiele okazji, aby skosztować tego zdrowego napoju, w którym już Celtowie pokładali głęboką wiarę. Bezpośrednio przy szlaku leży 29 zajazdów, 21 winiarni serwujących młode wino („Heuriger”) i 24 gospodarstwa sprzedające własne produkty. Ale gruszka gruszce nierówna.

„… wcale nie jest tak, że chodząc po górach, czy się w nich wspinając, rzeczywiście poznajemy je – pisze autorka w prologu do tej książki. Skupiamy się na widokach, przebiegu szlaku, nie zawsze nawet wiedząc, skąd się wzięła taka a nie inna nazwa góry… a ja akurat lubię (góry) nie tylko „zaliczyć”, ale też „wiedzieć”. Owszem, wejście na szczyt jest dla mnie ważne, ale jeszcze ważniejsze jest poznanie danej góry w różnych aspektach – przyrodniczych, historycznych, etnograficznych i wszelakich innych. Uznałam więc, że skoro już się do jakichś ciekawych informacji dokopuję, może warto się z nimi podzielić?” I dzieli się, pisząc jak zwykle interesująco, w formie relacji i przekazywania doświadczeń z własnych wypraw. Ale dodając także różnorodne fakty oraz nierzadko fascynujące i zaskakujące, przy czym świetnie dobrane ciekawostki. Autorką tej nowej książki wydawnictwa Burda National Geographic jest Monika Witkowska. Dziennikarka i podróżniczka, która była już w ponad 180 krajach.

Na płaskim szczycie niezbyt wysokiego wzgórza nad rzeką Horyń leży duży kamień z tablicą i stylizowanym na staroruski tekstem: „Ostiuda iest poszoł horodok Dawida. XII wiek”. (W wolnym przekładzie: Tu rozpoczęła się historia Dawidgródka.) Wzgórze to jest obecnie Pomnikiem Archeologicznym XI – XII w. „Zamczyszcze”, odległym od rynku tego starego poleskiego miasteczka zaledwie o 100 metrów. A ono kolejnym miejscem na trasie studyjnego wyjazdu Brześć – Polesie zorganizowanego dla niewielkiej grupy polskich dziennikarzy i touroperatorów przez Ambasadę Republiki Białoruś w Warszawie oraz władze obwodów brzeskiego i homelskiego.

Rumunia coraz częściej odwiedzana jest przez polskich turystów, chociaż ciągle nie budzi takiego zainteresowania, jakie powinna ze względu na cenne i ciekawe zabytki, góry, czarnomorskie plaże, kulturę, kuchnię oraz wiele innych walorów. Ukazanie się każdego kolejnego przewodnika po tym kraju powinno więc sprzyjać poznawaniu go przez naszych rodaków. Wydana została właśnie piąta już edycja popularnego i bardzo dobrego – poprzednią, z 2011 roku, też recenzowałem na tych łamach – przewodnika obejmującego również Mołdawię.

Obecna została w znacznym stopniu przepracowana i zaktualizowania, chociaż nie wszystkie zmiany można ocenić pozytywnie. Ukazała się w nowej serii wydawniczej Bezdroża Classic. Powiększono, nieco wydłużając, rozmiary przewodnika, zmniejszając równocześnie nieznacznie liczbę jego stron. Ale to chyba głównie w rezultacie użycia nieco mniejszych czcionek, czego nie uważam za dobry pomysł. Zrezygnowano też z wkładek z wielobarwnymi zdjęciami, zastępując je wydrukowanymi w części wstępnej „Zobacz koniecznie”.

Od 15 do 29 sierpnia br. w Warszawie będzie odbywać się 11. Międzynarodowy Festiwal Muzyczny pt. „Chopin i jego Europa”. W programie są 32 koncerty: recitale, koncerty kameralne i symfoniczne, które będą miały miejsce w: Filharmonii Narodowej, Bazylice Świętego Krzyża i Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego. Zaprezentowane zostaną dzieła 35 kompozytorów, w tym 18 polskich, od Chopina do Skriabina znane i nieznane arcydzieła muzyki europejskiej od Bacha do Mahlera. Podczas festiwalu, opatrzonego podtytułem „Przed wielkim Konkursem”, nie zabraknie przebojów muzyki klasycznej: Beethovena, Liszta, Czajkowskiego, Wieniawskiego, Rachmaninowa, Paderewskiego, Sibeliusa i Elgara. Bogaty będzie także repertuar muzyki polskiej: Chopin, Ogiński, Dobrzyński, Kurpiński, Szymanowski, Wolff i Lipiński a także prawykonanie utworów Andrzeja Czajkowskiego i Pawła Szymańskiego.

Zrujnowana piętrowa synagoga zbudowana w stylu barokowo – klasycystycznym w roku 1792, z tabliczką informującą, że to zabytek pod ochroną państwa, czekająca na środki aby ją odbudować. Cerkiew w stylu neo-ruskim z 1938 roku p.w. Wniebowstąpienia Pańskiego (Swjato – Wozniesienska) z wieżą na planie kwadratu. Po – radziwiłłowski park w Mańkowiczach z muzeum krajoznawczym. No może jeszcze galeria obrazów J. Serhijenko. To wszystkie, przynajmniej najważniejsze miejsca, które mogą zainteresować turystów w Stolinie nad rzeką Horyń, obecnie nieco ponad 12 – tysięcznym mieście rejonowym (powiatowym) w obwodzie (województwie) brzeskim.

Bieszczady należą do najczęściej opisywanych w przewodnikach regionów Polski. Mają one liczne grono czytelników i poznających tamte strony turystów. Świadczy o tym zarówno liczba tytułów, jak i wznowień najpopularniejszych z nich. Ukazało się właśnie czternaste już (!), zaktualizowane wydanie „Bieszczad dla prawdziwego turysty” pruszkowskiej oficyny REWASZ. Jest to nie tylko klasyczny przewodnik z propozycjami tras i miejsc zwiedzania, ale prawdziwe kompendium wiedzy o tym regionie. Po częściach wstępnych: prezentacji przewodnika oraz radach jak z niego korzystać, a także odpowiedziach na pytanie: dlaczego w ogóle warto jeździć w Bieszczady, czytelnik znajduje w nim dwie bardzo ciekawe i kompetentnie napisane części. Pierwsza, krótsza, to ogólna prezentacja tego regionu. Jego środowiska geograficznego, hydrografii, klimatu, roślinności, fauny, ochrony przyrody, zagadnień społeczno – gospodarczych, ludności, gospodarki po II wojnie światowej, dróg oraz zarysu dziejów od czasów prehistorycznych po współczesność.

Tylu rowerzystów widziałam chyba tylko podczas wyścigów. Tu jednak, nad niezwykle malowniczym jeziorem Faaker See, nikt się nie ściga. Wręcz przeciwnie – cykliści co chwilę zatrzymują się, by podziwiać jezioro i otaczające je z różnych stron góry. A jest na co popatrzeć! Naszą bazą jest Naturel Hotels & Resorts – śliczne drewniane bungalowy z różnobarwnymi kwiatami zdobiącymi balkony i tarasy zbudowane tuż nad jeziorem. W pobliżu znajdujemy wypożyczalnię rowerów. Dobieramy jednoślady i ruszamy rowerową ścieżką wokół Faaker See – najbardziej na południe wysuniętego jeziora Regionu Villach w austriackiej Karyntii.

Miłośnikom turystyki rowerowej polecamy wycieczkę trasami rowerowymi w Jesionikach, Beskidach, Karkonoszach czy w Czeskim Raju. Udogodnieniem dla cyklistów są kursujące tam cyklobusy, czyli autobusy do przewozu rowerów. Cyklobusy w Beskidach jeżdżą na dwóch trasach: z Ostrawy i Nowego Jičína. Autobusy kursują w czerwcu i we wrześniu w weekendy, a w lipcu i sierpniu codziennie. W Jesionikach cykliści mają do wyboru trzy trasy na Ovčárnę: z Ołomuńca (od 27.06. do 30.08.2015 w weekendy i święta), z Krnova (od 27.06. do 30.08.2015 codziennie) oraz z Šumperka (od 27.06. do 30.08.2015 w weekendy i święta). Opłata za przewóz jednego roweru wynosi 15 koron (ok. 2,20 zł), bez względu na odległość.