Słynny architekt pochodzenia francusko-szwajcarskiego, Charles Edouard Jeanneret-Gris (1887-1965), najbardziej znany pod pseudonimem „Le Corbusier” został doceniony przez UNESCO. 17 lipca tego roku, pół wieku po śmierci, siedemnaście z jego dzieł zostało wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Dziesięć z nich znajduje się we Francji. Wpisanie dzieła Le Corbusiera na tę Listę to efekt wspólnej pracy, która ciągnęła się latami. Szczególnym dla tej kandydatury był jej międzynarodowy wymiar i zbliżenie się siedmiu krajów: Niemiec, Argentyny, Belgii, Francji, Indii, Japonii i Szwajcarii.

„Z tym przewodnikiem zwiedzanie będzie prawdziwą przyjemnością! – zapewnia wydawca na tylniej okładce „Lizbony” z nowej serii Michelina. Dokładne plany ułatwią swobodne poruszanie się po mieście. Szukasz ciekawych miejsc, zabytków i tras zwiedzania? Nic prostszego! Dzięki gwiazdkom przy nazwach dzielnic i obiektów nie pominiesz żadnej turystycznej atrakcji. Starannie dobrane informacje praktyczne pomogą Ci znaleźć nocleg, restaurację czy kawiarnię, w których spędzisz wyjątkowe chwile.” Przewodnik ten ma te same zalety i wady, co pozostałe tej serii, m.in. niedawno zrecenzowany przeze mnie Amsterdam. Plusy to sporo niezłych kolorowych zdjęć i planów miasta, jego dzielnic i okolic. Zwięzłe informacje, w tym wiele ciekawych monotematycznych w ramkach włamanych w teksty. Wspomniany już gwiazdkowy system oznaczania rangi obiektów, także w indeksie na końcu. Za minusy natomiast uważam zdecydowanie zbyt drobny druk tekstów, a już praktycznie nieczytelny bez lupy na trzyczęściowym planie miasta, z zaznaczonymi polecanymi miejscami noclegowymi i placówkami gastronomicznymi. Wydrukowany on został na wewnętrznych stronach przedniej okładki oraz sąsiedniej. Przewodnik, który jest kompilacją tekstów z „Lisbonne. Week-end”, „Portugalia, Zielony Przewodnik” i „Portugalia. W rytmie fado”.

Ponad 800 m² staroruskich fresków z XII wieku o unikalnej tematyce. 2000 m² wspaniałych malowideł ściennych z końca XIX w., dzieł wybitnych artystów, m.in. rosyjskiego z polsko–duńskim rodowodem Michała Wrubla. Mimo barokowej przebudowy w XVII w. praktycznie z niezmienionym układem wnętrz.

Historyczna nekropolia książąt czernihowskich, w której pochowano m.in. jej fundatora ks. Wsiewołoda Olgowicza (1084 ? – 1146) i ks. Światosława III Wsiewołodowicza, (1123-1194), bohatera najsławniejszego staroruskiego poematu z XII w. „Słowo o wyprawie Igora” („Słowo o połku Igoriewie”).

Stworzenie infrastruktury i budowa sieci transportowej w Islandii to nie lada wyzwanie. Wyspa jest wprawdzie niezbyt duża, ale górzysta, wulkaniczna, z licznymi lodowcami, rzekami, wodospadami i niezwykle rozwiniętą linią brzegową (fiordy na wschodzie, zachodzie i północy). Do tego dochodzi niesprzyjający człowiekowi klimat (zimno, wiatr, opady; długa zima, krótkie lato) i mała gęstość zaludnienia. Wystarczy powiedzieć, że z 330 tys. ludności, zamieszkującej wyspę, aż 2/3 skupia się w Reykjaviku i regionie stołecznym. Kiedy to wszystko weźmiemy pod uwagę, mniej już może dziwić fakt, że do końca XIX w. głównym środkiem transportu na wyspie były islandzkie konie – niższe i mocniej zbudowane od znanych nam „na kontynencie”.

Lipsk wzbogacił się o kolejną atrakcję kulturalną. Międzynarodowa wystawa Science Gallery Dublin pod tytułem „ILLUSION. Nothing is as it seems”, ma swoją niemiecką premierę w nowo otwartych przestrzeniach dawnej elektrociepłowni Kunstkraftwerk Leipzig. Do dnia 27.11.2016 na powierzchni 400 metrów kwadratowych prezentowanych będzie ponad 20 eksponatów, stworzonych przez naukowców i artystów z ośmiu krajów. Połączyli oni sztukę i nauki przyrodnicze, takie jak fizyka, optyka, informatyka, czy psychologia, w taki sposób, by wejść w interakcje z odwiedzającymi i zaprosić ich do bezpośredniego kontaktu ze wszystkimi zmysłami.

Na pierwszym spotkaniu po wakacjach gościliśmy na spotkaniu Globtrotera firmę deweloperską Grupa Arche z jej założycielem i prezesem Władysławem Grochowskim oraz Anną Korzeniowską-Cegiełka kordynatorem ds. sprzedarzy nieruchomosci inwestycyjnych oraz Katarzyną Romaniuk – pełnomocnikiem ds. apartamentów hotelowych.

Firma Arche obchodzi w tym roku 25-lecie dzialalności. Powstała poprzez rozwój firmy deweloperskiej Arche, która od roku 1991 świadczy profesjonalne usługi deweloperskie. Pierwszym obiektem był niewielki obiekt przy ul. Brzeskiej w Siedlcach mający 35 pokoi.

Od czasu jego otwarcia w 1996 roku Muzeum Haribo odwiedziły już 4 miliony zwiedzających. Jaki jest jego przepis na sukces? W tym interaktywnym i kolorowym muzeum każdy znajdzie coś dla siebie. Dla gości świętujących jego dwudziestolecie przygotowane są gry, konkursy i animacje, nie zabraknie także ulubionych słodyczy. W Muzeum powstały 4 strefy w których można odkrywać wszystkie sekrety słodkiego świata Haribo. W pierwszej z nich poznaje się historię firmy oraz jej założyciela, Hansa Riegela, a także dowiaduje w jaki sposób Haribo stało się jedną z najbardziej rozpoznawalnych marek słodyczy na świece.

Amsterdam jest pierwszym, który omawiamy, przewodnikiem turystycznym Michelina z nowej ich serii wydanej przez gliwicką oficynę Helion. Są one niewielkie objętościowo i zawierają tylko podstawowe informacje, ale również mapki, plany i sporo kolorowych zdjęć. W rzeczywistości przewodniki te stanowią kompilację fragmentów innych. W tym przypadku są to: Amsterdam Week-end i Holandia. Zielony Przewodnik. Do ich plusów zaliczam też monotematyczne informacje włamane w tekst w ramkach.

Minusem jest natomiast zbyt drobny druk. Którego wielkość, w przypadku planu miasta z lokalizacją polecanych miejsc noclegowych i placówek gastronomicznych na przedniej wewnętrznej składanej okładce i sąsiedniej stronie, doprowadzona została do absurdu. Nazw większości opisanych na nim ulic nie jest wstanie przeczytać bez lupy nawet człowiek z wyjątkowo dobrym wzrokiem!

Przewodnik po Amsterdamie zawiera, oczywiście, podstawowe informacje praktyczne. M.in. z polecanymi placówkami noclegowymi, restauracjami i kawiarniami, rozrywkami i miejscami zakupów. A także kalendarium wydarzeń kulturalnych. W drugim rozdziale wstępnym – „Zaproszenie do podróży” – historię miasta w pigułce, jej kalendarium, informacje o sztuce i architekturze, a także współczesności.

Miejsce to, najstarsza zachowana w Europie wschodniej świątynia prawosławna, a zarazem wspaniały, liczący niemal dziesięć wieków zabytek architektury i sztuki od czasów Rusi Kijowskiej po XVIII wiek, ma w sobie jakąś magię. Chyba nie tylko dla mnie, chociaż to od niej zaczęła się, niemal sześć dekad temu i trwająca nadal, moja fascynacja Kijowem. Pamiętam ten moment tak dokładnie, jak gdyby zdarzyło się to wczoraj. Wraz z grupą turystów PTTK, jedną z pierwszych, jaka pojechała na Krym w 1958 r., zapewne od czasu bolszewickiego przewrotu w Rosji w 1917 roku, dotarliśmy do Kijowa, z przesiadką w Brześciu do pociągu szerokotorowego, na nocleg i po drodze zwiedzanie tego miasta.

Jest ich na razie tylko 18. Kolejny jeden czy dwa ubiegają się o ten tytuł i członkostwo w Zrzeszeniu Historické Hotely Slovenska. Zlokalizowane są w zabytkowych zamkach, pałacach, domach mieszczańskich oraz historycznych budowlach, które od początku, gdy powstawały, były hotelami. Jest wśród nich jeden 5* gwiazdkowy, siedem 4*, większość natomiast 3*. Czyli już prawie na każdą kieszeń. I wszystkie przedstawione zostały podczas ich prezentacji w Instytucie Słowackim w Warszawie zorganizowanej wspólnie z Narodowym Centrum Turystyki Słowackiej w Polsce. Prezentowali je: Sylwia Holopova, wiceprezeska HHS i Ján Bošnovič, dyrektor NCTS w Warszawie. Poinformowali, że hotele słowackie należą do stowarzyszenia Hotele Historyczne Europy, skupiajądego ponad 500 obiektiow od prestiżowych i luksusowych do przytulnych i serdecznych.