PRZEWODNIKI WIEDZY I ŻYCIA : TAJLANDIA
Tajlandia należy do najpopularniejszych wśród polskich turystów krajów południowo – wschodniej Azji. Posiada bowiem niezliczone ciekawe, cenne i rozrzucone na niemal całym obszarze zabytki, piękne plaże nad Morzem Andamańskim i Zatoką Tajlandzką Oceanu Indyjskiego, góry, rzeki i kanały po których organizowane są rejsy, różnorodność etniczną i kulturalną zamieszkujących ją ludów, życzliwych gościom mieszkańców oraz wiele innych atrakcji.
A wszystko za całkiem rozsądne ceny. Z tym większym zadowoleniem przyjęty zostanie zapewne nowy, a ściślej wznowiony po 14 latach, zaktualizowany i rozszerzony przewodnik w pięknej serii Wiedzy i Życia wydawanej przez wydawnictwo Hachette Polska, który wkrótce pojawi się w sprzedaży. W porównaniu z wydaniem z 1999 roku jego objętość wzrosła o 28 stron.
Najwięcej – 16 dodanych – w rozdziale Informacje turystyczne. Uzupełniono również, zgodnie z nieco zmienionym obecnie układem treści przewodników tej serii, treść rozdziału pierwszego – „Wprowadzenie” o „Odkrywanie Tajlandii”. Historię kraju doprowadzono do roku 2006 – krwawego przewrotu wojskowego, zaś omawianie kultury i sztuki rozszerzono o informacje o sukcesach filmu tajskiego. W rozdziale „Bangkok” przybyła informacja o Muzeum Syjamu oraz zakupach i rozrywkach w tym mieście.
Pozostałe zmiany, co stwierdziłem porównując równolegle strona po stronie, mają charakter kosmetyczny. Jedyną ważniejszą i, moim zdaniem, niekorzystną, zmianą jest usunięcie z mapek poszczególnych regionów kraju, a także z planów miast, rysunków najważniejszych w nich zabytków i obiektów, co ułatwiało orientację. Równocześnie jednak wprowadzono bardziej przejrzyste oznaczenie sieci dróg bądź ulic i informacje.
Czytelnik otrzymuje więc przewodnik obszerny, zawierający tysiące bardzo zwięzłych informacji oraz bogato – ponad 1200 kolorowych zdjęć, rysunków, mapek i planów – ilustrowany. Jego treść wzbogacają włamane w tekst obszerniejsze, 2 –1 stronicowe informacje monotematyczne lub krótkie o charakterze ciekawostek.
Te pierwsze, to, przykładowo: „Popularne obrzędy buddyjskie”, „Warzywa i owoce w Tajlandii”, „Sztuka Sukhotai”, „Cudzoziemcy w Ajutthai”, „Słonie w Tajlandii”, „Produkcja jedwabiu”, „Plaże i relaks nad Zatoką Tajlandzką”, „Tajlandzkie kamienie szlachetne”, „Gesty Buddy”, „Górskie plemiona Tajlandii”, „Sztuka i rzemiosło w północnej Tajlandii”, „Ptaki północnej Tajlandii”, „Park Narodowy Doi Inthanon”, „Historia opium” itp.
Drugie to m.in.: „Legenda Szmaragdowego Buddy”, „Wielka huśtawka” (z roku 1784), „Tradycyjny masaż”, „Królewskie białe słonie”, „Tajlandzki przemysł erotyczny”, „Nowoczesna architektura Bangkoku”, „Zagrożone gatunki zwierząt w Tajlandii”, „Naga – mityczny wąż”, „Zupa z ptasich gniazd”, „Most na rzece Kwai i birmańsko tajlandzka linia kolejowa”, „Kobiet z plemienia Padaung” (długie szyje w obręczach), „Nomadzi Morza Andamańskiego”, „Malowidła naskalne na Andamanie”, „Lalkowy teatr cieni – Nang Talung”, „Drewno tekowe”.
Zwiedzanie i orientację w terenie bardzo ułatwiają przekroje najważniejszych zabytków i widoki „z lotu ptaka” centrów miast lub zespołów obiektów, co jest zresztą wizytówką tej serii. Np. Muzeum Narodowego w Bangkoku, świątyń: Wat Pho, Wat Arun, Wat Phra Si Sanphet, Wat Mahathat, Wat Chang Lom i innych, prasatów: Hin Phimai, Hin Khan Phnom Rung, centrów lub zespołów miejskich: Dzielnicy chińskiej w Bangkoku, Starego Parangu itp.
Najobszerniejsza część przewodnika prezentuje poszczególne zabytki, miejsca i inne atrakcje w układzie terytorialnym: Bangkok, Nizina Menamu, Północna Tajlandia, Północno-wschodnia Tajlandia, Zatoka Tajlandzka, Południowa Tajlandia. Informacje turystyczne zawierają mnóstwo danych, z nazwami, adresami, numerami telefonów, stron internetowych, charakterystyką itp. o tym gdzie się zatrzymać na nocleg – z aktualnym wykazem polecanych najlepszych hoteli w kraju, gdzie i co jeść – wszystko w podziale na poszczególne regiony kraju.
Ponadto gdzie robić – i jakie – zakupy, rozerwać się, wypoczywać aktywnie uprawiając sport itp. Informacje praktyczne zawierają natomiast chyba wszystko, co jest potrzebne turyście na temat podróży i poruszania się na miejscu, rezerwacji hoteli, wiz, przepisów celnych, opłat, godzin otwarcia, dostępności obiektów dla osób niepełnosprawnych i dzieci, problemów z jakimi mogą zetknąć się podróżujący geje i lesbijki.
O zwyczajach – w tym zachowaniu w świątyniach, napiwkach, paleniu tytoniu, ochronie zdrowia, zagrożeniach i trosce o bezpieczeństwo osobiste i bagaży itp. Na końcu znajduje się dosyć dokładny Skorowidz ułatwiający szybkie znalezienie tego, co w danym momencie jest potrzebne, a także mini słowniczek polsko – tajski z najważniejszymi zwrotami. Czyli to, co pozwala poznawać ten kraj bez przedzierania się przez nadmiar informacji o poszczególnych zabytkach, obiektach i miejscach oraz poruszać się po nim.
Jedynym drobnym pominięciem, jakie zauważyłem, jest brak w opisie zespołu królewskiego pałacu letniego Bang Pa-in w pobliżu Ajjuthai informacji, że pawilon nad jeziorem wzorowany był na Pałacu Łazienkowskim w Warszawie. Ale skąd o tym mogli wiedzieć zagraniczni autorzy? Oczywiście przewodnik ten z przyjemnością polecam czytelnikom i turystom.
TAJLANDIA. Przewodnik Wiedzy i Życia. Praca zbiorowa, przekład grona polskich tłumaczy. Wydawnictwo Hachette Polska, Warszawa 2013, str. 528.
