Tajwan

Świątyni Bohaterów Wojennych – Martyr’s Shrime nie ma, podobnie jak i wielu innych, wartych poznania w Tajpej obiektów, na liście dziesięciu miejsc, które zagraniczni turyści powinni, zdaniem gospodarzy, przede wszystkim zobaczyć w stolicy Tajwanu. Odwiedzają ją głównie wszystkim Chińczycy, a dużym magnesem są zmiany wart honorowych.   Nie mniej widowiskowe, niż w Hali Pamięci Czang

Charakterystyczna wieża tej budowli łączącej tradycyjne elementy architektury chińskiej i współczesnej światowej, widoczna jest, o ile nie zasłaniają jej inne wysokie budynki których nie brak w tajwańskiej stolicy, niemal z każdego punktu w mieście. Mimo, iż stoi na południowo – wschodnim obrzeżu centrum, w dzielnicy Hsinyi (Xinyi). Jest jednak trzykrotnie wyższa niż Pałac Kultury i

W południowej części centrum Tajpej, niedaleko Narodowego Muzeum Historycznego, pomnika Ofiar Białego Terroru oraz urzędów: prezydenta kraju i burmistrza stolicy, znajduje się Hala Pamięci Czang Kaj-szeka.   Położona jest ona we wschodniej części dużego kompleksu o powierzchni około ćwierci miliona metrów kwadratowych i znajduje się na liście 10 obiektów, które zdaniem gospodarzy miasta trzeba obejrzeć

Gdy kilka lat temu podczas podróży po Chinach zachwycałem się wspaniałymi zbiorami Muzeum Narodowego w Szanghaju, zwłaszcza kolekcjami brązów, ceramiki i jadeitów, a w Muzeach Regionalnych w Kunmingu i Xianie tamtejszymi figurkami z wielobarwnej ceramiki wkładanymi w VII–VIII wiekach do grobów oraz przepięknie zachowanymi, jeszcze starszymi naczyniami, także ogromnymi, z brązu, towarzyszący mi sinolog i

W bezpłatnym miesięczniku informacyjnym dla turystów w językach chińskim i angielskim, z dominującymi reklamami luksusowych sklepów, centrów handlowych oraz restauracji, a poświęconemu całej wyspie, na rozkładówce „10 miejsc, które musisz zobaczyć w Tajpei” znajduję tylko jedną świątynię – Logshan. Przy czym dopiero na szóstym miejscu.   Wyprzedzają ją, co jest oczywiste, nie tylko – znajduje

Po 17 godzinach lotu, z przesiadką we Frankfurcie nad Menem, lądujemy w Tajpei. W Warszawie nie ma jeszcze północy. Tu minęła szósta rano. Różnica czasu – 7 godzin.   Krótkie formalności graniczne – obywatele polscy wjeżdżają na Tajwan bez wiz, ale podobnie jak inni podróżni muszą przejść obok urządzenia sprawdzającego na odległość temperaturę ciała aby

-Patrzcie tam, jaka piękna kareta! – zawołał jeden z uczestników naszej wyprawy. Rzeczywiście, przy drodze stał wóz przypominający karocę z muzeum w Łańcucie, dodatkowo wspaniale przystrojony kwiatami. Natychmiast zaczęliśmy sobie robić pamiątkowe zdjęcia na tle oryginalnego pojazdu. Po chwili ktoś spostrzegł, że Tajwańczycy przypatrują się naszym harcom z lekkim zdziwieniem. Zaniepokojeni zapytaliśmy przewodnika o przyczynę.