Muzeum Sztuki Współczesnej w Paryżu prezentuje MEDUZĘ, wystawę która rzuca nowe światło na biżuterię i odsłania niektóre tabu. Czynna będzie do 5 listopada br. W istocie, tak jak twarz Meduzy z mitologii greckiej, klejnoty przyciągają uwagę i sprawiają kłopot tym, którzy ich pożądają, patrzą na nie lub je noszą. Rzecz o dwuznacznym charakterze, w połowie drogi między elegancką ozdobą a rzeźbą, pozostaje jedną z najstarszych i najbardziej uniwersalnych form wyrazu artystycznego, chociaż nie jest koniecznie postrzegana jako dzieło sztuki. Często jest uważana jako rzecz zbyt bliska ciału, zbyt kobieca, cenna, ozdobna czy nawet prymitywna.
4 tematy: tożsamość, wartość, materia, rytuał
Wystawa Meduza skupia się wokół 4 tematów: tożsamość, wartość, materia i rytuał. Każda część rozkłada na czynniki pierwsze z góry powzięte uprzedzenia dotyczące biżuterii. Wystawa gromadzi ponad 400 przedmiotów wykonanych przez artystów, awangardowych jubilerów i projektantów, ale także współczesnych twórców biżuterii czy przedmioty anonimowe lub pochodzące spoza kultury Zachodu. Przedmioty te, znane i nieznane, unikatowe, fabrykowane ręcznie, przemysłowo lub drukarką komputerową, łączą estetykę wyrafinowaną, rzemieślniczą, amatorską czy nawet futurystyczną. Wychodzą one często poza swoją podstawową funkcję ozdoby, znajdując nietypowe zastosowania.
Poddanie w wątpliwość
Pozostając w ciągłości z innymi wystawami zbiorowymi muzeum takimi jak „Zima miłości [L’Hiver de l’Amour]”, „Playback” czy „Decorum”, MEDUZA ma na celu zakwestionowanie tradycyjnych granic sztuki poprzez ponowne rozważenie, we współpracy z artystami, takich pojęć jak rzemiosło, sztuka użytkowa, moda czy kultura popularna. Co więcej, około piętnastu instalacji współczesnych artystów będzie nadawało rytm ekspozycji. Prezentowane dzieła stanowią pretekst do rozważań nad tym czym jest dekoracja i ornament, przedstawiają także naszą relację z biżuterią jako jednoczesne przełożenie naszego stosunku do ciała i świata.
Zdjęcie: Atout France
