Jedni podróżują po kraju i świecie przede wszystkim aby oglądać i podziwiać zabytki oraz architekturę. Inni – kulturę i sztukę bądź poznawać ludzi oraz ich obyczaje.
Wielu najbardziej fascynują miejsca i rzeczy niezwykłe: krajobrazy, wielkie rzeki i jeziora, flora i fauna. Coraz więcej jest amatorów poznawania dzikich zwierząt i „polowania” na nie z aparatami fotograficznymi lub kamerami podczas safari.
W tej dziedzinie najwięcej do zaoferowania ma Afryka. A w niej zwłaszcza, chociaż nie tylko, Kenia. I to jej poświecony został najnowszy przewodnik turystyczny serii Wiedzy i Życia wydawnictwa Hachette Polska.
Jak zwykle bogato: ponad 1500 na ogół świetnych zdjęć i wielobarwnych rysunków, ilustrowany zgodnie z dewizą „Ten przewodnik pokazuje to, co inne tylko opisują”. W przypadku kraju o tak bogatej przyrodzie, zwłaszcza faunie, ma to znaczenie szczególne. Temu głównemu magnesowi, który przyciąga do Kenii masy turystów z całego świata, autorzy poświęcili więc szczególną uwagę.
Zgodnie z formułą tej serii przewodników, teksty w nich: opisy i informacje są bardzo zwięzłe, ale na ogół wystarczające turyście. Nie brak, oczywiście, stałych części i rozdziałów. „Wprowadzenia”, w którym przedstawiona została Kenia: „Odkrywanie Kenii”, „Kenia na mapie”, „Panorama Kenii”, „Rok w Kenii” i „Historia Kenii” , z wieloma bardzo ciekawymi informacjami.
Na temat ekologii, gospodarki, polityki, ludzi i społeczeństwa, sztuki i sportu. A także krajobrazów i walorów turystycznych poszczególnych regionów. Z prezentacją rdzennych mieszkańców kraju i 14 głównych grup etnicznych, tradycyjnych ubiorów, religii, muzyki i tańca, sztuki i rzemiosła czy tamtejszej literatury. Z wieloma ciekawostkami, np. na temat Wielkich Rowów Afrykańskich.
Lub Joy Adamson, znanej przede wszystkim dzięki wychowanej przez nią – i opisanej w pamiętnikach – lwicy Elzie z afrykańskiego buszu. Okazuje się jednak, że ich autorka była, o czym wie już znacznie mniej ludzi, także utalentowaną malarką – samoukiem. Namalowała sporo obrazów przedstawiających tamtejszą florę, a także, na zamówienie rządu kenijskiego, ponad 600 portretów – jeden z nich został w przewodniku zreprodukowany – przedstawicieli tamtejszych plemion w tradycyjnych strojach. Wystawione są one w State House i Muzeum Narodowym w Nairobi.
Rozdział „Rok w Kenii” zawiera informacje o tym, co dzieje się tam w poszczególnych porach roku i miesiącach oraz o klimacie. „Historia Kenii”, w pigułce, przedstawia – z kalendarium najważniejszych dat – dzieje tego fragmentu Afryki od czasów, gdy przed 6 milionami lat żyły tam małpy człekokształtne – po rok 2009. Z podkreśleniem, że to w tym regionie świata znajdowała się kolebka ludzkości.
Drugi, po „Wprowadzeniu”, z głównych rozdziałów przewodnika: „Dzika Kenia”, poświęcony został temu, co jest dla niej najważniejsze z punktu widzenia odwiedzających kraj turystów. Znajdują się w nim informacje o wyprawach na safari i atrakcjach, jakie czekają ich uczestników, o tropieniu zwierzyny, ochronie przyrody. Rzut oka na parki safari z krótkimi charakterystykami 24 najważniejszych z nich oraz informacjami co w nich można zobaczyć i praktycznymi.
Dosyć rozbudowane są części prezentujące habitaty – siedliska przyrody różnego rodzaju: sawanny, pustynie i półpustynie, lasy z charakterystyczną florą i fauną, środowiska wodne oraz góry – z ich charakterystyką. Ponad 50 stron zajmuje przedstawianie fauny Kenii. Występujących w niej gatunkom endemicznym; kotom – z wyodrębnieniem lwów, gepardów i lampartom oraz panterom; psom i hienom; małym drapieżnikom; naczelnym ( małpom ); słoniom afrykańskim; hipopotamom nilowym; bawołom afrykańskim; nosorożcom czarnym, małym ssakom oraz różnym gatunkom – z bardziej szczegółowym opisem i zdjęciami 20 z nich – antylop.
Ponadto gadom i płazom oraz krokodylom nilowym i żółwiom morskim. Podobnie 32 gatunkom ptaków. Najobszerniejszą część tego przewodnika – ponad 200 stron zajmuje prezentacja Kenii region po regionie. Z wyodrębnieniem informacji ogólnych, stolicy – Nairobi – z propozycją jej zwiedzania ulica po ulicy wg. rysunku centrum z lotu ptaka, Muzeum Narodowego sala po Sali, Parku Narodowego oraz z planem miasta i spisem jego ulic.
A następnie 6 regionów kraju: Południowo – wschodnie sawanny; Południowe wybrzeże z jego historią i zalecanym sposobem zwiedzania, w tym również dosyć dokładnie największego portu – Mombasy, a także archipelagu wysp Lamu; Północne wybrzeże; Zachodnia Kenia; Środkowe wyżyny oraz Północna Kenia.
W rozdziały te włamane są informacje o charakterze ciekawostkowym, np. o handlu niewolnikami w XIX w., o Joy i George Adamsonach, rezerwacie szympansów w lasach deszczowych itp. Nie brak mapek i proponowanych tras zwiedzania, informacji o poszczególnych miejscach i obiektach z radami jak do nich dotrzeć oraz na co zwrócić uwagę. Z mnóstwem, o czym już wspomniałem, świetnych zdjęć oraz ilustracji.
Rozdział: „Informacje turystyczne” zawiera wykazy polecanych hoteli i innych obiektów – z ich lokalizacją, charakterystyką, adresami, nr. telefonów i faxów, adresami e-mailowymi oraz stronami internetowymi. Podobnie w przypadku gastronomii, zakupów, rozrywek oraz aportu i aktywnego wypoczynku. W „Informacjach praktycznych” znajduje się to, co jest potrzebne turyście, na temat wiz, paszportów, szczepień, podróżowania po kraju itp. Zaś odnalezienia w przewodniku tego, co jest w danym momencie potrzebne, ułatwia skorowidz.
Jest to więc książka, którą trzeba przeczytać przed wyjazdem do Kenii i podróży do tego kraju. Warto jednak zapoznać się z nią także nie mając takich planów w najbliższym czasie. Bo nie tylko wzbogaci wiedzę czytelnika o tym atrakcyjnym kraju, ale na pewno zachęci do wyjazdu i poznawania go osobiście, o ile tylko będzie taka możliwość.
Kenia. Przewodnik z serii Przewodniki Wiedzy i Życia. Autorzy: Philip Briggs i Lizzi Williams, tłum. Katarzyna Tryc i Natalia Charitonow. Wydawnictwo Hachette Polska, wyd. I, Warszawa 2011.
