Norwegia należy do krajów europejskich stosunkowo rzadko odwiedzanych przez polskich turystów. Mimo iż oferuje fantastyczne fiordy, dzikie pejzaże gór północy, możliwość poznawania ogromnych lodowców, pobytu na Cap Nord – Przylądku Północnym, zobaczenia z bliska zorzy polarnej oraz zwiedzania zabytków, drewnianych kościółków i muzeów – zwłaszcza w Oslo – z ciekawymi zbiorami. Przyczyn tego braku większego zainteresowania jest kilka. Istotną rolę odgrywa fakt, że jest to kraj dla nas bardzo drogi – od kosztów podróży i zakwaterowania, po wyżywienie. Druga – to krótki sezon, trwający praktycznie tylko od połowy czerwca do połowy sierpnia. Kolejną jest odległość i położenie. Około 2/3 tego, rozciągającego się w linii prostej na prawie 2,3 tys. km kraju, leży poza kręgiem polarnym. Zaś podróżować po nim najlepiej jest samochodami, gdyż daleko nie wszędzie można dotrzeć samolotami, które nie są zresztą tanim środkiem transportu. Czy koleją, której rzadka, zwłaszcza w środkowej i północnej części kraju sieć, kończy się w Bodø, nieco ponad 150 km za kręgiem polarnym. Do leżącego o blisko 200 km dalej na północ Narwiku koleją dojechać można tylko przez Szwecję. Ogromne znaczenie ma również fakt, że Norwegia, a zwłaszcza jej walory turystyczne, jest u nas po prostu mało znana. Być może zmieni to wydanie przez Hachette Polska w serii Globtroter, obszernego przewodnika po tym kraju.
Ponad 60 stron w tym przewodniku poświęconych zostało południowej Szwecji, regionowi Malmö i Göteborga, tylko przez który można dostać się drogą lądową, lub promowo – lądową do Norwegii. Trasa na Daleką Północ przez Finlandię jest bowiem jeszcze bardziej skomplikowana. Zgodnie z zasadami przyjętymi w tej serii przewodników, czytelnik znajduje w nim masę wiadomości ogólnych na temat podróży różnymi środkami transportu przez oba kraje. A także sporą dawkę informacji o Norwegii. Jej klimacie, geografii, języku, ludności, historii, gospodarce i społeczeństwie, kulturze, zwyczajach itp. No i wiadomości praktycznych na temat poruszania się po kraju, noclegach, wyżywieniu, niebezpieczeństwach, kosztach itp. Przy czym informacje o kraju podane są „w pigułce”. Przykładowo: całej, liczącej przecież kilkanaście wieków historii Norwegii, autorzy poświęcili tylko 3 strony tekstu – 8-krotnie mniej niż ogólnym informacjom praktycznym, nie licząc szczegółowych w poszczególnych miejscowościach i miejscach.
Prezentację kraju i jego walorów turystycznych podzielono na 8 części: Południe, Kraina Fiordów, Wschód, Północ, Lofoty i Vesterålen, Z Narwiku do Tromsø, Kraina Samów ( Laponia ) – Finnmark i Przylądek Północny. Najpierw zawsze z informacjami gdzie spać i jeść, w większych miejscowościach parę słów o ich historii, a następnie co warto tam zobaczyć. Z systemem punktowania rangi bądź klasy polecanych miejsc i obiektów piktogramami z sylwetką globtrotera od 1 do 3. Przy czym do wyjątków należą miejsca nie oznaczone w ten sposób. Ciekawym pomysłem jest sugerowanie co trzeba oraz warto zobaczyć, a także co warto zobaczyć „dla zabicia czasu”. W przypadku większych i ważniejszych obiektów, jak np. Galeria Narodowa w Oslo, autor wymienia sale, które trzeba w nim zobaczyć, bądź na co zwrócić szczególną uwagę.
W przewodniku zamieszczono 19 mapek i planów, włamano w tekst również, wyróżnione szarym tłem, ciekawostki. Np. Pijany prom – o zachowaniu Norwegów na promach kursujących miedzy Oslo i Kopenhagą. Morskie papugi – o maskonurach żyjących na północy kraju. Święto Słońca – o obchodach 21 stycznia w Trømso. Daleka wyprawa – o walkach w 1940 r. Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich w ramach brytyjsko – francuskiego korpusu ekspedycyjnego pod Narwikiem. Ciężka woda – o historii jej produkcji w Norwegii i uniemożliwieniu Niemcom wykorzystania jej do produkcji bomby atomowej. Czytelnik znajdzie więc w tym przewodniku masę rzetelnych informacji potrzebnych do przygotowania oraz odbycia samodzielnej podróży po tym kraju, jak również rozszerzenia wiedzy o nim podczas zorganizowanych wycieczek grupowych. A także ciekawe obserwacje zwyczajów oraz trochę ciekawostek i anegdot.
NORWEGIA, MALMÖ I GÖTEBORG. Przewodnik turystyczny z serii „Globtroter”. Philippe Gloaugen, tłum. Anna Ochnio-Brudzyńska. Wydawnictwo Hachette Polska, Warszawa 2009, str. 430.
