WIELKA BRYTANIA: WYSTAWA KORONACYJNA

 

 

 

Elżbieta II wstąpiła na tron Wielkiej Brytanii 6 lutego 1952 roku, po śmierci ojca, króla Jerzego VI. Jednak ze względu na żałobę, uroczysta koronacja w opactwie Westminster odbyła się dopiero rok później, 2 czerwca 1953 roku. Dzień ten zapoczątkował „Nową Erę Elżbietańską”. Setki tysięcy sympatyków monarchii, zarówno z trybun przed pałacem Buckingham, jak i stojąc wzdłuż reprezentacyjnej ulicy The Mall, mogły podziwiać uroczysty przejazd rodziny królewskiej, zagranicznych głów państw oraz premierów krajów Wspólnoty Narodów z pałacu do opactwa.

 

Na samym końcu pojawiła się królowa i książę Edynburga w zabytkowej, złotej karecie (Gold State Coach) zaprzężonej w osiem siwych koni, ze stangretami w pełnych liberiach. Po powrocie z opactwa, na balkonie pałacu pojawiła się rodzina królewska, by podziwiać przelot samolotów, a wieczorem – sama królowa Elżbieta II włączyła „światła Londynu” – iluminację na The Mall i Trafalgar Square. Na wystawie „Koronacja Królowej 1953” zostaną pokazane stroje, które noszono podczas tej uroczystości.

 

Wśród eksponatów znajdzie się m.in. mundur, płaszcz Filipa; suknia i płaszcz królowej matki i księżniczki Małgorzaty; oraz ubrania dzieci królowej: dwuletniej księżniczki Anny i czteroletniego księcia Karola. Największą uwagę przyciągnie zapewne biała, satynowa suknia koronacyjna Elżbiety II, wysadzana perłami i kryształami, z wyhaftowanymi złotymi, srebrnymi i pastelowymi nićmi motywami kwiatowymi symbolizującymi Wielką Brytanię i Wspólnotę Narodów. Suknię uszył, specjalnie na tę okazję, brytyjski projektant mody Norman Hartnell.

 

Na wystawie można obejrzeć także oryginalne szkice projektu Hartnella oraz próbki haftów. Kolejnym, cennym eksponatem jest ponad 6,5 metrowy płaszcz koronacyjny Elżbiety II, uszyty z purpurowego, angielskiego aksamitu jedwabnego. Na płaszczu wyhaftowano pszeniczne kłosy i gałązki oliwne, symbolizujące pokój i dobrobyt, oraz monogram młodej królowej z koroną. Haft jest dziełem Królewskiej Szkoły Szycia (Royal School of Needlework), która spędziła nad jego przygotowaniem 3500 godzin (ok. 4 miesiące). Cennymi eksponatami są klejnoty, które królowa nosiła podczas koronacji.

 

Najważniejszy z nich to Diamentowy Diadem ze złota i srebra, ozdobiony 1333 brylantami oraz 169 perłami. Można na nim dostrzec narodowe symbole: róże, osty i koniczynę. Diadem został wykonany w 1820 roku na koronację Jerzego IV i jest jednym z najbardziej znanych klejnotów królewskich, ponieważ widnieje na znaczkach pocztowych i niektórych banknotach. Na wystawie pokazane zostaną także diamentowe kolczyki i naszyjnik z 22,48 karatowym diamentem Lahore. Wykonano je w 1858 roku dla królowej Wiktorii.

Pałac Buckingham wystawi również fotografie i obrazy z dnia koronacji Elżbiety II (m.in. portret królowej pędzla sir Herberta Jamesa Gunna) oraz przedmioty używane tego dnia. Stół w Jadalni Królewskiej (State Dining Room), gdzie odbywały się bankiety koronacyjne, zostanie udekorowany tak, jak w 1953 r: elegancką porcelaną, srebrami i kwiatami. Będzie można zobaczyć ogromny fryz wykonany przez polskiego malarza Feliksa Topolskiego (całość ma ponad 1 m wysokości i ok. 30 metrów szerokości) przedstawiający uroczystą procesję koronacyjną do i z opactwa Westminster.

 

Warto także zajrzeć do Sali Tronowej (Throne Room), w której wykonano wiele portretów młodej królowej, oraz do Zielonego Saloniku (Green Drawing Room), gdzie Cecil Beaton wykonał fotografię Elżbiety II na tle płótna przedstawiającego wnętrze Westminster. Więcej informacji nt. wystawy „Koronacja Królowej 1953” można uzyskać na stronie www.royalcollection.org.uk/exhibitions/the-queens-coronation-1953.