FRANCJA: CHAMBÉRY, STOLICA SABAUDII

 
 
Strzelistą kolumnę z posągiem generała Benoîta de Boigne (1751-1830) na jej szczycie otaczają u podstawy naturalnej wielkości słonie z łbami skierowanymi na cztery strony świata. Jest to najbardziej znany i najczęściej oglądany obiekt w Chambéry, dawnej stolicy Sabaudii, nazywany Fontanną Słoni.
 
Zwierząt równie niezwykłych w Alpach, jak i nad Wisłą. Z tego powodu, a także faktu, iż stoi ona w centrum tego niewiele ponad 60-tysięcznego miasta, jest popularnym miejscem spotkań jego mieszkańców i gości. Fontannę tę wykonano w 1838 r. dla uczczenia generała który ofiarował miastu część fortuny, której dorobił się w Indiach Zachodnich.
 
Nie brak tu jednak i zabytków starszych oraz cenniejszych, jakie zachowały się z minionych epok, ale o nich za chwilę. Chambéry leży w południowo – zachodniej Francji, w regionie Rodan-Alpy, w pobliżu granic ze Szwajcarią i Włochami. U podnóża – położone jest na wysokości 245-560 m n.p.m. – Alp Sabaudzkich oraz niespełna 10 km od największego francuskiego naturalnego jeziora Bourget.
W pobliżu znajdują się też dwa parki przyrody „Massiv des Bauges” i „La Chartreuse”. Dogodna lokalizacja tego miejsca spowodowała, że w starożytności zasiedlili je Celtowie, a na początku II w p.n.e. mieszkali tu Rzymianie. Ich osada nazywała się Lemencium.
 
W V w n.e. teren ten opanowany został przez Burgundów i od 534 roku wraz z Burgundią znalazł się we władaniu Merowingów, aby w 1032 r. włączony do Sabaudii, wszedł w skład cesarstwa rzymsko – niemieckiego. W XI w. w dokumentach nazywana była Camberiacum. W XII – XIII w. stanowiła samodzielne hrabstwo.
 
Chambéry rozwinęło się jako centrum handlowe na skrzyżowaniu ważnych dróg handlowych prowadzących z Lyony do Turynu i z Grenoble do Genewy. Od XV w. było stolicą księstwa Sabaudii – Piemontu. Wspomnę w tym miejscu, że w ciągu kilku wieków Sabaudia powiększyła swoje terytoria po obu stronach Alp.
 
W końcu XIV w. uzyskała Niceę z dostępem do Morza Śródziemnego. Na początku XV w. kupiła księstwo genewskie, a następnie opanowała włoski Piemont. Później jej dzieje układały się różnie. W latach 1720-1860 Chambéry znajdowało się w Królestwie Sardynii, ale kilkakrotnie wraz Sabaudią przyłączane było do Francji, aby znaleźć się w jej składzie już na stałe w 1860 r.
 
Tradycje regionalne są tu jednak nadal silne, a flagi sabaudzkie spotyka się o wiele częściej niż francuskie. Do najstarszych zabytków miasta należy XIV-wieczny Chateau des Ducs de Savoir – Zamek Książąt Sabaudzkich, obecnie siedziba władz regionalnych. Obok niego stoi Saint Chapelle – Święta Kaplica z XV w. w której od czasu jej zbudowania do 1860 r. przechowywany był słynny Całun Turyński.
 
Płótno w które według legendy owinięty był Chrystus po zdjęciu z krzyża. W kaplicy tej najbardziej godny uwagi – i usłyszenia ich dźwięku – jest zwłaszcza Grand Carillon z siedemdziesięcioma dzwonami. Trudno być w Chambéry i nie zobaczyć również katedry p.w. św. Franciszka Salezego (Saint-François-de-Sales) zbudowanej w XV – XVI w.
 
A także kilku innych zabytkowych świątyń, zwłaszcza kościoła Notre Dame z 1636 roku. Warto również zwiedzić Musée Savoisien – Muzeum Sabaudii w XIII-wiecznym klasztorze. I zobaczyć w nim galerię malarstwa ściennego z tego wieku oraz znaleziska archeologiczne.
 
Miłośnicy malarstwa nie wyjdą rozczarowani także z Musée des Beaux-Arts – Sztuk Pięknych, posiadającego bogatą kolekcję zwłaszcza mistrzów włoskich z XIV-XVIII w. Gdy starczy czasu można również zobaczyć zamki Buisson-Rond i Caramange, a półtora kilometra od miasta Musée des Charmettes – wiejski domek filozofa J.J. Rousseau, który przez 6 lat spotykał się w nim z kochanką, Luizą de Warens.
 
Zdjęcia autora

Komentarze

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top