Pierwsze powakacyjne spotkanie z tego cyklu w SD-P „Globtroter” było trochę nietypowe, gośćmi był bowiem personel medyczny – lekarze i pielęgniarki, którzy zapoznali uczestników z problemem cukrzycy oraz przebadali chętnych członków naszego stowarzyszenia pod kątem tej choroby.
Odległe o 450 km na zachód od brzegów Afryki, położone na Atlantyku Wyspy Zielonego Przylądka, a ściślej Republika Zielonego Przylądka – Republica de Cabo Verde, to archipelag o łącznej powierzchni nieco ponad 4 tys. km² zamieszkany przez 538 tys. ludzi. Więcej, bo ponad 700 tys. jej obywateli mieszka w diasporze, głównie w USA. I to pieniądze od nich, zagraniczna pomoc humanitarna oraz rybołówstwo i turystyka, decydują o relatywnej zamożności tamtejszych mieszkańców, w gruncie rzeczy ubogiego kraju. Poza plażami i morskimi sportami wodnymi oraz terenami górskimi, niewiele jest tam turystycznych atrakcji. Przy czym zabytków praktycznie nie ma w ogóle, poza Starym Miastem Ribeira Grande de Santiago wpisanym na Listę Dziedzictwa UNESCO. Te jednak, ograniczone atrakcje oraz niezła promocja powodują, że wyspy te cieszą się sporym i rosnącym powodzeniem. Odwiedza je rocznie już po ponad 700 tys. zagranicznych turystów, głównie zresztą dwie wyspy: Sal i Boa Vista. Chociaż promowanych jest oprócz nich jeszcze osiem. Jak mało jest na nich atrakcji, najlepiej świadczy nowy, który ukazał się po nich w polskim przekładzie, przewodnik turystyczny Michelina. Ze jego 128 stronicowej objętości zaledwie 47 poświecono na prezentację tych dziesięciu wysp. Przewodnik zawiera też blisko sto kolorowych zdjęć, 5 planów i mapek plus osobno dołączoną do niego luźną, z planami i lokalizacją adresów.
Dwa największe miasta Wołynia, 70-tysięczny Kowel i „stołeczny”, blisko 220-tysięczny Łuck łączy dobra szosa, a przejazd samochodem bez pośpiechu zajmuje nieco ponad godzinę.
