Japonia, a zwłaszcza Tokio, należą do bardzo ciekawych, ale drogich, przynajmniej dla nas, krajów i miast. Można się o tym przekonać niekoniecznie tam jadąc. Wystarczy przeczytać nowy, wydany po raz pierwszy przez Bezdroża w polskim tłumaczeniu, przewodnik Michelina po japońskiej stolicy. Nisko budżetowy pobyt w niej, z noclegami w schronisku młodzieżowym, skromnym, tanim wyżywieniem, korzystaniem z nieodzownej komunikacji lokalnej oraz zwiedzaniem dwu obiektów, to wydatek rzędu 75-95 euro dziennie. Gdy turystę stać, aby wydawać po 170-200 €, może już zatrzymać się w przeciętnym hotelu i stołować nieco lepiej. Dopiero gdy na pobyt tam wyda dziennie po 300-350 €, a więc ma budżet określany jako wysoki, stać go na dobry hotel, poruszanie się taksówkami, jedzenie w modnych restauracjach oraz zwiedzanie kilku obiektów. Przewodnik wzbogacony 70 kolorowymi zdjęciami, z 17 planami i mapkami oraz ciekawymi informacjami w ramkach włamanymi w tekst, niestety nie uwzględnionymi w spisie treści, stanowi krótki, ale poręczny i przydatny informator o tym mieście, jego okolicach oraz tamtejszych atrakcjach turystycznych. Na wstępie („Nasze podpowiedzi”) proponuje 15 ciekawych sposobów spędzania tam czasu. Później dosyć szczegółowe plany zwiedzania Tokio w ciągu trzech lub siedmiu dni.

Dwóch największych deweloperów Dubaju ogłosiło projekty nowoczesnych spektakularnych marin powstających właśnie w centrum miasta.

W serii travelbooków Bezdroży ukazało się drugie wydanie przewodnika po indonezyjskich wyspach Bali i Lombok, a także kulturze i sztuce oraz wypoczynku w Yogyakarcie na wyspie Jawie i niektórych atrakcjach wyspy Komodo. Faktycznie jest to wznowienie pierwszego wydania z 2016 roku, ze zmienioną okładką oraz drobnymi różnicami graficznymi wewnątrz i ceną wyższą o 2 złote. Reszta stanowi powtórzenie, chyba nawet dokładny przedruk, strona po stronie, z tymi samymi zdjęciami w tych samych miejscach. Bardziej szczegółowo omówiłem go w recenzji opublikowanej na naszych łamach przed dwoma laty, nadal do przeczytania, do tamtego tekstu odsyłam więc zainteresowanych. Przypomnę więc tylko, że był i jest to przewodnik dobry, kompetentnie i ciekawie napisany przez polskiego autora, od ponad 10 lat mieszkającego na Jawie w tamtejszej stolicy kultury i prowadzącego wraz z żoną pochodząca z Celebesu (Sulawesi) biuro podróży. Wart polecenia zarówno osobom wybierającym się na tamte wyspy zarówno indywidualnie oraz na wycieczkę z którymś z biur podróży, jak i interesujących się Indonezją. Zawiera bowiem tysiące ciekawych i przydatnych informacji, w tym cztery bardzo obszerne, kilkustronicowe w tekście:

Tradycyjnie, w ostatnią sobotę sierpnia (25.08.) niektóre zamki, pałace, a także kościoły, klasztory i inne zabytkowe budowle w Czechach zapraszają na niezwykłe, nocne zwiedzanie.

Sewilli, jednemu z najpiękniejszych i najbogatszych w zabytki miast w Hiszpanii, które należało w niej do najważniejszych w czasach wielkich odkryć geograficznych, Michelin poświęcił osobny przewodnik, wydany w przekładzie polskim w serii Bezdroży. Poręczny, lekki, a przy tym bardzo zasobny w informacje, świetnie nadaje się do zabrania ze sobą w podróż i zwiedzania z nim w ręku tego miasta położonego nad rzeką Gwadalkiwir i Kanałem Alfonsa XIII. Jego treść wzbogaca ponad 120 kolorowych zdjęć, 5 planów i map oraz włamane w tekst informacje w ramkach. Z ważnymi informacjami oraz ciekawostkami, szkoda, że nie uwzględnionymi w spisie treści. Ale to już wada tej serii przewodników. Otwierająca „Sewillę” jej prezentacja – „Nasze podpowiedzi” z kilkunastoma sugestiami, co w niej przede wszystkim warto zobaczyć i jak ciekawie spędzić czas, trochę mnie zaskakuje. Nie zawierają bowiem ani jednego zabytku, a są w tym mieście także światowej klasy wpisane na Listę Dziedzictwa UNESCO – katedra ze słynną wieżą Giralda oraz królewski pałac Alkazar, nie licząc wielu innych bardzo ciekawych i wartych zobaczenia. Proponują natomiast wizyty w różnych dzielnicach nocą, w barach, widoczki, odpoczynek w ogrodach, czy udział w wiosennych świętach. Można i tak spędzać tam tylko czas, tracąc jednak wiele.

Niemiecka Centrala Turystyki (DZT), po już zaprezentowanej kampanii z okazji stulecia Bauhausu, opracowuje kolejną ogólnoświatową akcję promocyjną na rok 2019. Pod hasłem „German Summer Cities“ przechodzi do marketingowej ofensywy w internecie.

Od czasu, gdy w 1937 roku ukazał się znakomity przewodnik krajoznawczy po Wilnie prof. Juliusza Kłosa, wznowiony zresztą, chyba – bo nie datowanym – w latach 90-tych XX wieku w 50.000 reprincie przez Gdańską Oficynę Wydawniczą z inicjatywy tamtejszego oddziału Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej, najstarszy, jaki mam o tym fascynującym mieście w bibliotece, ukazało się w języku polskim mnóstwo następnych, już jako o stolicy Litwy. Zarówno stanowiącego część przewodników po Litwie, czy nawet łączonych z pozostałymi krajach nadbałtyckimi, także Łotwą i Estonią, jak i poświęconych wyłącznie miastu nad Wilią i Wilenką. W Bezdrożach ukazał się właśnie kolejny w serii travelbooków, już w II wydaniu, napisany przez dwójkę polskich autorów. Bogato ilustrowany, z ponad 130 kolorowymi fotografiami, 5 planami i mapkami, 3 wkładkami monotematycznymi oraz 24 krótszymi informacjami i ciekawostkami w ramkach włamanych w tekst. Zgodnie z koncepcją tej serii przewodników jego autorzy na wstępie wymieniają najważniejsze ich zdaniem, które podzielam, znając to miasto z wielu w nim pobytów w ciągu już ponad półwiecza, Atrakcje Wilna.

Ján Bošnovič, wieloletni dyrektor Narodowego Centrum Turystyki Słowackiej w Warszawie, od 1 sierpnia 2018 roku objął stanowisko sales managera dla rynku polskiego w słowackiej Spółce Tatry Mountain Resorts.

– Moim głównym zadaniem – powiedział nam – będzie wspieranie sprzedaży oraz promocja hoteli i ośrodków należących do Spółki Tatry Mountain Resorts. W tym celu planuję rozwijać przyjacielskie relacje z branżą turystyczną oraz zintensyfikować współpracę z sektorem MICE, biurami podróży oraz touroperatorami działającymi w Polsce. Podczas moich działań będę chciał wykorzystać ponad 20-letnie doświadczenie w promocji Słowacji w Polsce oraz nawiązane w tym okresie kontakty z polską branżą turystyczną, dziennikarzami i przedsiębiorcami.

Spółka Tatry Mountain Resorts na Słowacji posiada i zarządza 13 hotelami w Wysokich i Niskich Tatrach, dwoma termalnymi parkami wodnymi oraz całorocznymi ośrodkami górskimi. TMR jest liderem w branży turystycznej w Europie Środkowej i Wschodniej, który posiada i zarządza także atrakcyjnymi parkami rozrywki, restauracjami, usługami i sklepami sportowymi.

Letnie temperatury i słoneczna pogoda już w przed szczytem sezonu zwiększyły popyt na krótkie wyjazdy do Niemiec wśród zagranicznych gości.

Pradze, jednemu z najpiękniejszych, nie tylko europejskich miast, poświęcono już wiele przewodników w języku polskim. Zarówno jako części przewodników po Czechach, a nawet Czechach i Słowacji, pomijając już starsze, z czasów gdy istniała Czechosłowacja, jak i prezentujących tylko to miasto. Przy czym zarówno autorów polskich, jak i obcych. Ci (lub ten) drudzy – nazwiska ani narodowości nie podano, ale zapewne Francuz lub Francuzka, napisali firmowany przez Michelina przewodnik, wydany w polskim tłumaczeniu przez Bezdroża. I zasługujący nie tylko na uwagę, ale i korzystanie z niego podczas zwiedzania czeskiej stolicy. Ma bowiem bardzo dobrze opracowaną podstawową część poświeconą zabytkom i innym atrakcjom tego miasta w podziale na jego historyczne i podstawowe części. Z obowiązującym w wydawnictwach Michelina oznaczeniami gwiazdkami (1-3) rangi poszczególnych obiektów i miejsc. Piszę to znając Pragę, skromnie mówiąc, nieźle, z wielu w niej pobytów, również dłuższych, poświęconych głównie jej poznawaniu, na przestrzeni już ponad pół wieku. Mniej wysoko oceniam wstępne części tego przewodnika, nie odmawiając oczywiście autorowi (autorom?) prawa do takiego, a nie innego wyboru tego, co uważają w stolicy nad Wełtawą za najważniejsze czy najciekawsze, szczególnie zasługujące na polecenie turystom.