Warszawskie wydawnictwo Arkady znane jest ze wspaniałych albumów oraz znakomitych, rzetelnie napisanych leksykonów, monografii oraz innych publikacji. Dwa lata temu obchodziło 55-lecie działalności, powoli przygotowuje się do bardziej „okrągłego” jubileuszu 60-lecia. Z wielką przyjemnością gościliśmy więc jego przedstawiciela dyr. Tadeusza Deptułę na drugim listopadowym spotkaniu z cyklu „Goście Globtrotera”. Tym bardziej, że nie tylko ciekawie przedstawił tę oficynę wydawnicza i jej bogaty program wydawniczy, ale także przywiózł sporo albumów i książek do rozlosowania wśród uczestników spotkania.

Przechodziłem tędy podczas dawnych pobytów w Moskwie dziesiątki razy. Była to bowiem najkrótsza droga na Plac Czerwony z ulicy Gorkiego – obecnie ponownie Twerskiej przez plac Maneżu obok hotelu Moskwa. Ze starych zdjęć i sztychów wiedziałem, że w przeszłości stała w tym miejscu Brama Zmartwychwstania – Woskresenskije Worota Kitaj Gorodu, otoczonej murami osady kupców położonej na wschód od Kremla. Później zamykająca od północy wjazd na Plac Czerwony między potężnym gmachem Muzeum Historycznego i domami wzniesionymi na miejscu dawnych murów tej kupieckiej osady.

Zakończył się, trwający od 7 do 17 listopada w Warszawie, 7. Festiwal Filmów Rosyjskich „Sputnik nad Polską”. O jego szczegółach już pisaliśmy. Po nim, aż do wiosny, filmy festiwalowe wyświetlane będą w 40 miastach kraju.

W sobotę 16 bm. na uroczystości zamknięcia festiwalu w Filmotece Narodowej – kinie „Iluzjon” przewodniczący jury, wybitny aktor i reżyser, dyrektor generalny Teatru Polskiego w Warszawie Andrzej Seweryn stwierdził, że praca w jury była dla niego jeszcze jedną lekcją pokory.

Każdy z 16 filmów konkursowych był na wysokim poziomie artystycznym, reżyserskim z dobrą grą aktorów. A ich przesłaniem była walka o to, aby świat stał się lepszy. Mieliśmy - powiedzial - do czynienia z dziełami artystycznymi, udanymi próbami stworzenia kina uniwersalnego. Mimo iż jury miało do dyspozycji tylko trzy nagrody, uznaliśmy, że konieczne jest uhonorowanie nagrodą specjalną jeszcze jednego.

Na temat najwyższej góry świata – Mount Everestu i wypraw na nią, napisano już całą, sporą bibliotekę oraz niezliczone artykuły, relacje, reportaże. Z poświęconych tej Górze Gór książek przeczytałem dotychczas zaledwie kilka. Tyle, aby mieć pojęcie jaką skalę trudności – także finansowych, nie mówiąc już o naprawdę realnym zagrożeniu życia – stanowi wejście na nią. Nigdy mnie to zresztą nie pociągało. Kocham góry, ale w młodości nie złapałem bakcyla chodzenia po nich wyczynowo. Uprawiania taternictwa, alpinizmu, himalaizmu zgodnie z obowiązującymi w nich technikami. I tak już zostało. Chociaż w Tatrach, które – oczywiście łącznie z ich słowacką częścią – uważam za najpiękniejszy kameralny górski kompleks świata, byłem niemal wszędzie. Od Garłucha w dół, tam dokąd możliwe było dojście bez posługiwania się czekanem, hakami i linami. Chodziłem także po innych naszych górach, liznąłem Alpy, Andy, Kaukaz, Himalaje, chociaż nigdy nie dotarłem w nich naprawdę wysoko. Najwyższe szczyty himalajskie oglądałem i fotografowałem tylko z lotu ptaka. Wszystko to dało mi jednak jakie takie pojęcie o wysokich górach i trudach chodzenia po nich. Wiedzę tę znacznie pogłębiła najnowsza relacja z wyprawy na Everest wiosną br., która właśnie ukazała się w „Bezdrożach” gliwickiego wydawnictwa Helion. Gratulacje z tej okazji, na inne będzie pora później, dla autorki i wydawnictwa za tempo!

Nietypowa była tematyka pierwszego listopadowego spotkania w cyklu „Goście Globtrotera”. Koncentrowała się ona wokół szans i zagrożeń polskich firm rodzinnych w Unii Europejskiej. Okazało się, jak wielkie one mają znaczenie nie tylko dla naszej gospodarki i zatrudnienia, ale także perspektyw życiowych części przyszłych emerytów. Gośćmi SD-P „Globtroter” byli: prof. dr Andrzej Blikle – prezes Stowarzyszenia Firm Rodzinnych w Polsce, Ryszard Florek – twórca i właściciel firmy „Fakro”, drugiego pod względem wielkości producenta okien dachowych, reprezentujący Fundację „Pomyśl o Przyszłości” z siedzibą w Nowym Sączu oraz Jarosław Chołodecki – członek zarządu tej fundacji.

Na sezon zimowy 2013/2014 Tyrol stworzył dla swoich gości nowe możliwości i znacznie rozszerzył wachlarz tych dotychczasowych. Hotele, bary i restauracje postawiły na nowoczesny wygląd ze szczyptą alpejskiego uroku. Aby zapewnić najwyższy poziom amatorom sportów zimowych również i wyciągi narciarskie zostały dodatkowo zmodernizowane. Dwa nowe wyciągi krzesełkowe: Kristall i Neuhütten już od grudnia 2013 pozwolą amatorom sportów zimowych z ośrodka narciarskiego Hochzillertal/Kaltenbach dotrzeć na ośnieżone stoki jeszcze szybciej i wygodniej. Tam, oprócz zapierających dech w piersiach widoków na Alpy, czekają na nich dodatkowe udogodnienia.

Pamiętam sprzed lat już kilkudziesięciu ówczesną modę Retro, na przedwojenne sentymentalne wspomnienia a także ubiory, meble, gadżety, czarno-białe filmy i sepiowane zdjęcia. Dzisiaj ich inkarnacją jest seria albumów najpiękniejszych przedwojennych fotografii wydawnictwa RM.

Obok książek o Kresach, Wilnie i Lwowie, warszawskich dzielnicach: Żoliborzu, Saskiej Kępie, Śródmieściu, Ochocie i Bielanach, Warszawie żydowskiej, Łodzi, Poznaniu, samolotach i lotnictwie, wreszcie dworach i kawalerii. Dzięki nim możemy udać się w niezwykłą podróż do świata, który przestał istnieć.

Perspektywę Placu Czerwonego w Moskwie zamyka najbardziej niezwykła świątynia prawosławna, o architekturze niepowtarzalnej wśród setek tysięcy cerkwi i soborów rozsianych nie tylko na terenach zamieszkiwanych zwarto przez wyznawców tej religii, ale niemal na całym świecie. Zwłaszcza od Ameryki północnej, poprzez Europę zachodnią i północną po Bliski i Daleki Wschód. Świątynia ta znajduje się na Liście Dziedzictwa Ludzkości UNESCO i ma podwójną nazwę. Sobór Pokrowa Preswiatoj Bogorodicy – katedra p.w. Opieki Najświętszej Bogurodzicy oraz chram Wasilija Błażennogo – świątynia Wasyla Błogosławionego.

O Białorusi piszemy na naszych łamach dosyć sporo. Każdy kolejny wyjazd tam stanowi bowiem okazję do odwiedzenia, a następnie prezentacji zabytków – lub zmian jakie w nich zachodzą, ciekawych miejsc oraz obiektów – zwłaszcza związanych z naszymi wielkimi rodakami tam urodzonymi lub mieszkającymi w przeszłości. Lub wspólnych kilkuwiekowych dziejów oraz innych atrakcji turystycznych. A jest ich dużo. Tamtejsze parki narodowe, rezerwaty i inne tereny zielone należą do najobszerniejszych i szczególnie wartych poznania w Europie. Zaś mieszkańcy kraju są gościnni, życzliwi obcym, a z nami, Polakami, szybko znajdują wspólny język. Przynajmniej ja przeważnie tylko takich spotykam odwiedzając Białoruś już ponad pół wieku. Ale turysta wpadający tam na krótko może tylko bardzo powierzchownie poznawać kraj. Zobaczyć, że jest czysty i zadbany, ma niezłe, zwłaszcza główne drogi. Dobrze zaopatrzone sklepy, chociaż z na ogół drogimi towarami. Czuć się osobiście bezpiecznie, o ile zachowuje tak, jak gościom przystało.

W czwartek 7 listopada wieczorem w Teatrze Polskim w Warszawie otwarty został 7. Festiwal Filmów Rosyjskich „Sputnik nad Polską”. Było to niezwykłe wydarzenie, gdyż po raz pierwszy w dziejach impreza ta odbywała się równocześnie na ziemi i w kosmosie. Dzięki pomocy Ambasady Federacji Rosyjskiej w Warszawie sala uzyskała bezpośrednie połączenie z krążącą na orbicie Międzynarodową Stacją Kosmiczną, a dwaj rosyjscy kosmonauci Oleg Kotow i Siergiej Riazański też uczestniczyli w tej ceremonii i życzyli imprezie sukcesu. 7. Festiwal, jak już informowaliśmy, potrwa w Warszawie do 17 listopada, a następnie aż do marca 2014 filmy wyświetlane będą w 40 innych miastach Polski.